آیا زنان باید پابرهنه بدوند؟
آیا زنان باید پابرهنه بدوند؟
Anonim

من شنیده‌ام که خانم‌ها در پیشگیری از آسیب‌دیدگی تقویت می‌شوند که آقایان با پابرهنه رفتن از آن استفاده نمی‌کنند. آیا این درست است؟

یک مطالعه جدید ادعا می کند که پابرهنه بودن مزایای منحصر به فردی برای پیشگیری از آسیب برای زنان دارد. ما آن را نمی خریم - حداقل تا زمانی که تحقیقات حمایتی بیشتری وجود داشته باشد.

این مطالعه که توسط یک محقق آناتومی و فیزیولوژی از کالج ترینیتی در دوبلین رهبری شد و در مجله Medicine & Science in Sports & Exercise منتشر شد، به فواید دویدن با پای برهنه در مقابل دویدن با کفش پرداخت. بیست و سه ورزشکار زن تفریحی مختلف روی تردمیل دویدند. ابتدا زنان با پوشیدن کفش‌های استاندارد (نه مینیمالیست و نه حداکثری) دویدند و سپس با پای برهنه دویدند و هر بار وسایلی را پوشیدند که به محققان اجازه می‌داد بعد از آن یک تحلیل راه رفتن سه بعدی انجام دهند.

نتایج شگفت آور بود. آزمودنی‌هایی که با پای برهنه می‌دویدند، اداکشن لگن (چرخش به سمت داخل)، چرخش داخلی لگن، و افتادگی لگن (زمانی که باسن از یک طرف به سمت دیگر می‌چرخد، یک طرف به سمت پایین می‌افتد) کمتر نشان داد. این عوامل با آسیب‌هایی مانند سندرم باند IT و سندرم کشکک رانی مرتبط هستند، دو مشکلی که زنان به‌ویژه در معرض خطر هستند زیرا پهنای باسن آنها می‌تواند منجر به افزایش فشار روی زانو در حین دویدن شود. نویسندگان به این نتیجه رسیدند که دویدن با پای برهنه ممکن است به پیشگیری از این آسیب‌های رایج دویدن در زنان کمک کند.

اما کارشناسان دیگر چندان مطمئن نیستند. دکتر جان وو، یک پزشک پزشکی ورزشی که دارای سطح بالایی است، می‌گوید: «بعضی از چیزهایی که آن‌ها در زنان به دنبال آن بودند - همه آن‌ها چه زن باشید و چه مرد، زمانی رخ می‌دهد که شلخته و خسته هستید. - کمپ دویدن در ارتفاع برای ورزشکاران نخبه در سانتافه، نیومکزیکو. به عبارت دیگر، در حالی که بیومکانیکی که محققان مورد بررسی قرار دادند می تواند در رابطه با آسیب مهم باشد، آنها به طور خاص به زنان محدود نمی شوند. هر گونه فایده یا منفی ناشی از دویدن با پای برهنه در زنان و مردان به یک اندازه اتفاق می افتد. در واقع او در تمرین خودش اصلاً تفاوت قابل توجهی در آسیب دیدگی مردان و زنان پیدا نکرده است. در عوض، او تفاوت‌های بزرگ‌تری بین ورزشکاران تفریحی و نخبه دیده است: ورزشکاران نخبه به دلیل تمرین بیش از حد و مسافت‌های طولانی مدت آسیب می‌بینند، و ورزشکاران تفریحی به دلیل فرم بد دویدن آسیب می‌بینند.

من از گروهی هستم که می‌گوید، مطمئناً، در برخی از دوندگان استفاده از کفش‌های مینیمالیستی می‌تواند مفید باشد. اما همه چیز بستگی دارد، وو گفت. «من احساس می‌کنم که اگر مردم بیشتر از دویدن و مکانیک‌هایشان آگاه شوند، می‌تواند مفید باشد. اما به طور کلی می‌توانم بگویم، اگر همه را پابرهنه بگذاریم، آسیب‌های کمتری نخواهیم داشت.»

در حالی که مقالات نسبتا کمی در مورد بررسی دویدن با پای برهنه در رابطه با جنسیت منتشر شده است، سایر مقالات به طور مشابه در مورد مزایای آن برای زنان تردید داشتند. برای مثال، مطالعه‌ای در سال 2014 که در مجله علوم و پزشکی در ورزش منتشر شد، 18 دونده زن سالم را مورد بررسی قرار داد و دریافت که دویدن با کفش‌های مینیمالیستی باعث افزایش فشار روی جلوی پا می‌شود، بدون اینکه عملاً از یک ضربه پشت پا به ضربه میانی یا جلوی پا تغییر کند. آنچه طرفداران دویدن با پای برهنه می گویند یکی از مزایای اصلی دویدن مینیمالیست/پابرهنه است.

نویسندگان نوشتند: «این افزایش فشار در ناحیه جلوی پا ممکن است در بروز شکستگی‌های استرسی متاتارس در دوندگانی که به کفش‌های مینیمالیستی روی می‌آورند نقش داشته باشد و رویکرد محتاطانه را برای انتقال به استفاده از کفش مینیمالیستی تضمین می‌کند. با نگاهی خاص به فشار کف پا، محققان هیچ مزیتی پیدا نکردند - و در واقع خطراتی را برای دویدن با کفش های مینیمالیستی پیدا کردند.

دکتر کارل فیلدز، مدیر فلوشیپ پزشکی ورزشی در بیمارستان یادبود موزس اچ. زمانی که برای یا پنج سال پیش به مسابقات می رفتم، افرادی را می دیدم که با کفش های مینیمالیستی می دویدند، اکنون اصلاً چنین چیزی را نمی بینم. فکر می‌کنم مردم با مشکلاتی مواجه می‌شوند.»

فیلدز پس از مشاهده بیش از 1500 بیمار در سال که بسیاری از آنها دونده هستند، معتقد است که تفاوت های جنسیتی در الگوهای آسیب بر اساس تغییرات کلیدی در فیزیولوژی زنان و مردان است، نه در راه رفتن آنها. به گفته فیلدز، زنان معمولاً به دلیل اثرات هورمونی استروژن، مشکلات بیشتری در پاها، مچ پا و زانوی دونده دارند، در حالی که مردان به دلیل عدم انعطاف پذیری بیشتر مستعد کشیدگی عضلات هستند.

فیلدز گفت: «من مخالف این نیستم که افرادی که با پای برهنه دویدن را امتحان کنند، و از آن در برخی درمان‌ها استفاده می‌کنم. اما برای یک دونده معمولی، فکر نمی‌کنم خیلی مؤثر باشد.» او می‌گوید که در بیشتر مواقع، راه پیشگیری از آسیب‌دیدگی، خریدن نوع جدیدی از کفش یا کنار گذاشتن کفش‌های قدیمی نیست، بلکه در عوض سخت‌کوشی برای تقویت قدرت و بهبود فرم دویدن است. برای زنانی که آسیب دیده اند، یکی از اولین کارهایی که او انجام می دهد این است که به آنها یک رژیم تقویت کننده عضلات مرکزی و لگن کمک کند تا راه رفتن آنها را کارآمدتر کند.

بنابراین به جای نگرانی در مورد کفش های خود، به جای آن روی قوی شدن تمرکز کنید. تمرین اصلی کریگ الکساندر، قهرمان سه‌گانه جهان، شروع خوبی است:

توصیه شده: